Teaching Visual Culture: Curriculum, Aesthetics, and the Social Life of Art

Kitap, sanat ile tüm seviyelerdeki eğitimin kesişmesiyle ilgilidir. ‘’Bir bakıma sanat bir eğitimdir’’ görüşünü savunmakta devam etmektedir: Sanat iletişimseldir ve insanlara, erişemeyebilecekleri, dünyayı farklı anlama deneyimlerini kazanmakta yardımcı olabilmektedir.

            Sekiz temel başlığa bölünmüş olan kitapta, her bir farklı başlık altında görsel kültür ile bağ kurulmaktadır

            Birinci bölümde yazar, sanat eğitmini profesyonel yaklaşımla tartışmaya almaktadır. Eğitimin tüm seviyeleri ve görsel kültürün geniş sembolik pratiklerine bağlanmış olan sosyal üretimler ile bunu gerçekleştirmektedir İkinci bölüm, görsel sanatlar ve eğitimin felsefi ve tarihi vakıflarının, görsel kültürü öğretmedeki yerinin önemini barındırmakta ve bazı felsefi vakıfları tartışmaktadır. Tarihi vakıfların bazılarına ise üçüncü bölümde yer verilmekte ve tartışılmaktadır. Dördüncü bölüm, sanat, eğrenci gelişimi ve bilişsellik arasındaki bağlantılar hakkındadır. Ayrıca, algı ve sanatta bilişsel sürecin anlamı arasındaki ilişkinin üzerinde araştırma yapmayı dile getirmektedir. Beşinci bölümle birlikte, konuya yaklaşım olarak, teorik yaklaşımdan çok, pratik tabanlı bir anlatıma geçilmektedir. Bölümde yazar, içerik olarak, okulun içinde ve dışında sanatın yorumu ve temsilini ele almaktadır. Altıncı bölümde, Öğretim programı fikirleri yapılandırlmakta ve kültürel bir algı formu niteliği barındıran öğretim programlarıyla ilgili olan problemleri aydınlatılmaktadır. Yedinci bölümde, kitap boyunca açıklanmış olan görsel teknolojiler, öğretim terimleri ile tartışılmaktadır. Teknolojinin görsel kültürü getirdiği yere değinilmektedir.

            Son bölümde, demokratik süreç olarak öğrenci üretimi ve eleştirisi boyunca eleştirel yansımaların önemini ele alan tartışma ile sona bağlanmaktadır. Ayrıca, dışavurum, iletişim ve kimlik yapılanmasının anlamlarında görsel sanatların etkisinin nasıl büyüyebileceğinin yollarını örneklendirmektedir.